inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1834 - 1899

poëzie (nr. 1.535):

Wantje en Karel

Wantje was een rappe meid,
Blank en mals van koon;
Al de jongens uit de buurt
Vonden Wantje schoon.
De een vlocht haar een bloemenkrans,
De andre schonk haar fruit;
Men verzocht ze tot de dans:
Wantje lachte ze uit.

Karel was een flinkse maat,
Struis en bruin van vel;
Al de meiskens uit de buurt
Vonden Karel wel.
Ze belonkten hem zo teer
Door de groene ruit...
Hij keek toch naar hen nooit weer, -
Karel lachte ze uit.

Eens, terwijl het avondrood
Zonk op veld en hut,
Hoorde m'in de blijde buurt
Vedel en geschut.
Vrolijk danste m'er in drom
En men riep er luid:
Leve Karel! - bruidegom!
Leve Wantje! - bruid!



St-Gillis, 1853.

Schrijver: Emanuel Hiel
Inzender: Redactie, 20 november 2010


Geplaatst in de categorie: huwelijk

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.109

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)