inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1809-1876

poëzie (nr. 5.246):

PLANT EN STEEN.

Als de stormwind kruid en halm
Knakt en toch maar de arme plant
Telkens nieuwe knopjes kweekt
Blijft de steen, die storm niet breekt,
Even kalm. Even kalm.

Witbevroren, roodgegloeid,
Heeft de steen het koud noch warm;
Als het fijngevoelig kruid
(Dat maar altoos kiemt en spruit)
Rilt of schroeit.

Van de zoele hemelboog
Regent het op plant en steen:
't Kruid schiet uit in bloesemblad,
Maar de steen wordt enkel... nat...
En weer droog.

Ongedeerd en ongemoeid
Blijv' de steen. .. hij blijft ook steen!
Ik (en 'k wens het jong en oud)
Ik ben liever groenend hout...
't Lijdt maar bloeit!

-------------------------------------------
uit: Al de Volksgedichten (1865)

Schrijver: J.P. Heije
Inzender: Redactie, 21 februari 2024


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 744

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)