inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1726 - 1792

poëzie (nr. 1.919):

Vraag zonder antwoord.

De Prins van Luik, die ook als Bisschop word geacht,
Reed, prachtig uitgedost, naar 't land, met eedle Heren
En Krijgsliên, die aan hem verstrekten tot een wacht,
Om alle overlast te weren.

Dit zag een boer, die lachte en schaterde als ontzind.
De Prins werd dit gewaar en deed hem bij zich komen.
Hij sprak: zeg de oorzaak mij, mijn vrind!
Waarom ge uw vreugd niet kunt betomen?

De boer zei: 'k lach alleen, mijnheer!,
Door 't denken wat toch zij, die hier, in vroeger jaren,
Vóór u, ook Prins en Bisschop waren,
Wel zeggen zouden van die staatsie, pracht en eer,
Die zij in hunne tijd nooit zagen?
Maar, zeker, 'k lach om u geenszins.

'k Doe 't, sprak de Vorst, ook niet als Bisschop, maar als Prins,
En 't kan me, als Prins, op 't hoogst behagen.

'k Geloof jouw woord, ter goeder trouw,
Zei Kees: maar, zeg mij, zonder dralen:
Indien de duivel eens mijnheer de Prins kwam halen,
Waar toch de Bisschop blijven zou?

Poezij (1793)

Schrijver: Hermanus Asschenberg(h)
Inzender: Redactie, 21 april 2012


Geplaatst in de categorie: humor

2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 6.371

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)