inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1836 - 1923

poëzie (nr. 1.949):

Ter nagedachtenis van een kind

Het was een engeltje uit Gods tuin,
Dat hier kwam neergevlogen,
Met zoet gelaat en kroeselhaar,
En hemelglans in de ogen.

En de oudren juichten om dat kind,
Het enig hun gegeven ;
Zijn lach, zijn kus, zijn schaterend spel,
Zijn liefde was hun leven.

Zij drukten 't aan hun kloppend hart,
Zij wilden 't hier behouden.
Zij zeiden, dat zij 't volst genot
Der aard hem schenken zouden.

0 moederliefde, o vadermin,
Wat kon het meer behoeven
Maar... 't hoorde aan hoger sferen toe :
Het mocht hier niet vertoeven.

Het heeft zijn vlerkjes weer ontplooid,
Het is u gaan verbeiden,
En 't heil, dat gij hem geven woudt,
Zal 't ginds u voorbereiden.

Gedichten van Rosalie en Virginie Loveling (1877)

Schrijver: Virginie Loveling
Inzender: adm, 30 mei 2012


Geplaatst in de categorie: overlijden

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 936

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
30 mei 2012
Email:
hmessielive.nl
Bemoedigend voor gelovigen, opent een wereld voor mensen, die het nog niet zo zagen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)