Op Maria Magdalena.

Hoe laat zij in het nat de schone lokken slingeren!
Hoe stilt een regenvlaag nu die gekrolde zee!
Zij is niet meer het spel van spiegel, strik en vingeren.
Haar maakt nu ander vocht als reukrig vocht, gedwee.

Of zou van ieder haar hier wel het zilver glijden,
Waar mede d'ouderdom het sterflijk hoofd bekruipt,
't Geen met dit buigzaam goud eerbiedig niet wil strijden,
Maar vloeiende in kristal uit elke vlecht verdruipt?

-------------------------------------------
slingeren - hangen
stillen - glad maken
gekrolde zee - krullende, golvende haar
hier - op het door Dullaert beschreven schilderij
wel - misschien
zilver - het grijs van de ouderdom
goud - het blonde haar
verdruipt - weg druipt

Les van dit gedicht: de schoonheid van Maria Magdalena blijft als symbool van haar volmaakte berouw over haar zonden.

Gedichten

Schrijver: Heiman Dullaert
Inzender: Redactie, 24 februari 2013

infogedichten.nl

Biografie van deze schrijver

Maria Magdalena haar

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 738