Levenslust

Men staakt het sombre treuren,
wanneer de lente zingt,
en als met ‘t bloemengeuren,
de hoop in ‘t harte dringt.

Naar ‘t dorpke trekt de jongen
zo fris, zo welgezind;
daar komt hem toegesprongen
een blozend boerenkind.

Ter stede komt het meisje,
zij zoekt haar huisgerief;
maar vindt ook menig meisje
een flinke hartendief.

Zo toont zich, naar gewendte,
de zoele levenslust,
wanneer de gulle lente
de harten wakker kust.

Schrijver: Emanuel Hiel
Inzender: Redactie, 2 mei 2013

infogedichten.nl

Biografie van deze schrijver

hartendief lente levenslust

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 497