inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie van J.J. de Stoppelaar

1884 - 1945

poëzie (nr. 2):

De duiven

Een snelle wind, zo is de vlucht van duiven:
Zij scheert het akkermaals en dan de bomen.
De takken gonzen en de lovers wuiven,
Totdat de schoonste allerhoogste is genomen.

Hier strijkt de vlucht nu neer, maar lang nog wuiven
De twijgen na, om niet tot rust te komen,
Want met een wervlend uit elkander stuiven
Vervliegt de vlaag en zwenkt naar lager zomen.

Maar in de boom roekoert in 't geurig nest
Van overvolle loverzware twijgen
Een jonge doffer, die niet scheiden kon.

Een zachte duive schuilde voor de rest
En bleef maar stil in koele schaduw hijgen,
Schuw voor de gloed van de namiddagzon.

De Beweging, jaargang 15 (1919)

Schrijver: J.J. de Stoppelaar
Inzender: Redactie, 21 mei 2013


Geplaatst in de categorie: dieren

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 922

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)