inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1893 - 1920

poëzie (nr. 2.256):

Grijs landschap

Het landschap ligt, een droom zo onbewogen,
Door't ijle floers van dampen overtogen.
De dag is stil en fijne regen leekt
Wiens zoete ruising vage treurnis kweekt.

De bomen staan ontloverd en gebogen,
Hun zwarte takken grillig voor de hoge
En strakke hemel die, tot grijs verbleekt,
Geen milde zon of troost van blauwte breekt.

En hier en daar scheemren de lage daken,
Wier heerlijk rood fel en ondoofbaar praalt,
Als kleurge vlekken in het grauw verdwaald.

En zacht: het doet een mijmering ontwaken
Naar zoelte en jeugdig groen en broze fleur
En wuivend gras en tere bloesemgeur.

Gedichten (1922)

Schrijver: Johan Danser
Inzender: adm, 15 november 2013


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 467

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)