Een vroag op karstmis
'k Zou zoo graog is willen weten,
Waorum toch bij nacht en kou
't Kiendje, ellendig en vergeten,
Ien 'en kribke liggen wou:
Beekje, gij die kabblend, hipplend
Langs en deur de velden zwiert;
Veugeltje, dâ fladdrend, tripplend
Al oew deuntjes kwienkeliert;
Wiendje, gij die 't gruune tekske
As 'en snaortje trillen laot;
Lemmeke, dat uut oew bekske
Weeklaogt met 'en zacht geblaot;
Herderinnekes en knaopkes,
Die, wâ de Engel hêt gemeld
En oew oog zag, aon oew schaopkes
Met 'en vroolik hart vertelt;
Engeltjes, deur God den Vaoder
Ien den dienst van 't Kiend besteed:
Zekers, van oe al te gaoder
Is er één wel die 'et weet...
Graog zou ik ook willen weten,
Waorum toch bij nacht en kou
't Kiendje, ellendig en vergeten,
Ien 'en kribke liggen wou.
Zoo 'k die vraog oe veur dorst leggen,
Kiendje, wâ zou 't antwoord zin
Wâ zoude anders kunnen zeggen
Dan: ‘Umdâ 'k de Liefde bin’ -?
Kriekende Kriekske (1895)
Schrijver: Bernard van MeursInzender: adm, 25 december 2013
Geplaatst in de categorie: kerstmis
met een extra tint door het lieflijk dialect!