Poëzie

1751 - 1793

poëzie (nr. 4.655):

Aan de dood

Slechts een slaaf der lusten schildert
U zo vreselijk en wreed!
Hij die gans verlaagd, verwilderd,
Van geen angst of tranen weet.

Mild en vriendlijk komt gij tegen
’t Bloedend hart – o dood! hoe streelt
Arme strijdren, op hun wegen,
Menigmaal, uw vreselijk beeld!

Gij voert hen, in stiller streken.
Hier gaan ze onder ’t kruis gebukt,
Hier zijn ze onder het pak bezweken,
Dat hun zwakke schouders drukt!

Zij gebruiken schild - noch wapen,
’t Hoofd is hun van ’t schreien warm –
Ach! En onbekommerd slapen
Zij zo zacht in uwe arm.