Poëzie

1857 - 1931

poëzie (nr. 2.290):

Een purperen vlammetje

Een purperen vlammetje,
kreitst en kranst
een vlinder, een vuurrode vlinder,
en glanzedanst
en zwiert en zwaait
en licht en laait

nu hier dan ginder,
doch komt en keert altoos, altoos
naar de zelfde roos!

Duizend bloemen met open monde,
duizend bloemen geuren in 't ronde...
De vlammende vlinder ziet er één
en anders geen!
Het purperen vonkje kreitst en kranst
en glanzedanst
daarheen
alleen!

Die roos ben jij,
de vlinder... mijn gedachte!
Bedroefd of blij,
zó dag als nachte
bij jou is hij!