Poëzie

1893 - 1920

poëzie (nr. 2.578):

HERGEBOORTE

Het is mij, lief, als had ik u verloren
En of ik u nu eindlijk wedervond:
Uw wezen draagt weer 't eigen stil bekoren
Dat eens mijn zachte deernis heeft gewond.

Ween nu niet meer. Ik zal u toebehoren:
Mijn droefenis die zoveel Leeds weerstond,
Mijn fel verlangen dat geen angst kon smoren,
Mijn sterke trots die gij toch overwont.

En samen zullen we ons die vree bereiden
Die nu het leven nimmer voor ons heeft
En die wij anderen zo diep benijdden.

Dan zijn, van vreemde tederheid doorbeefd,
Nachten en dagen één eindloos verblijden,
Eén heerlijk feest daar liefde neemt en geeft.