IK BEN MET U ALLEEN, O VENUS
Ik ben met u alleen, o Venus, felle star.
En, waar 'k vergeefs in mij uw stralend gloeien zoeke,
blijft leeg mijn marrend harte, en bar.
Mijn harde mond is strak aan beide starre hoeke.
Geen vraag. En zelfs wat 't eerst me naêrt en 't laatste scheidt :
zelfs ángst en komt mijn ijlt' bezoeken.
Ik ben met u alleen, mijn ogen droog en wijd;
terwijl de wijde nacht welft mijn verlaten kilte
naar uwe gloeiende eenzaamheid.
- De venstren blind, de kaemren naakt en ijl de dilte;
het huis eens beedlaars, onbetreên en haveloos :
aldus mijn ziel in 't land der Stilte ;
alwaar ge, alleen ten hemel-tuine een helle roos,
een vurig-felle roos in Stilte's donkren lande,
staêg-nodend waakt en blaakt, altoos;
en ik, met de armoe van mijn hoofd en van mijn handen,
in de armoe van mijn hart ontbere, leeg en bar,
zelfs de arme vreugd van eenzaam branden...
----------------------------------------------
uit: Verzamelde gedichten (1958)
Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=nuTL2af57Gc
Schrijver: Karel van de Woestijne
Inzender: Redactie, 9 december 2023
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid