inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1762 - 1828

poëzie (nr. 2.775):

Natuur, zo zacht

Natuur, zo zacht, zo wars van schijn,
laat in uw spoor mijn voetstap zijn,
gelei mij door 't oneffen land
gelijk een kind aan 's moeders hand.

Als ik vermoeid van struiklen keer,
dan zink ik aan uw boezen weer;
dan lest aan uwe moederborst
uw hemelnekter mijne dorst.

Hoe rust ik dan in uwe arm!
gij dekt mij in de koude warm.
O! lei mij door 't oneffen land
gelijk een kind aan 's moeders hand?

Schrijver: Antoinette Kleijn-Ockerse
Inzender: Redactie, 18 november 2015


Geplaatst in de categorie: natuur

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 417

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)