inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1856 - 1936

poëzie (nr. 2.787):

STUUR 'M DAN NIET HEEN

Als een mens komt met vriend'lijk ooggekijk,
Mond die iets liefs vertelt,
Stuur 'm dan niet been: 'keer morgen weer.'
Want wat één mens een andre liefs bescheer',
Is zonneschijn, die door de wolken welt,
Of een geplukte bloem gelijk.

Als zonneschijn, die door de wolken welt,
Drijft alle liefs voorbij.
Kijk op en zie of weet het niet;
Het licht in bleek gewolk vervliet:
't Lieve op een mond, die liefs vertelt,
Dort als een bloem, 'n geplukte, ai mij!

O morgen is een bloem een bloem,
Maar die ik plukte is dood:
En nieuw licht schijnt door wolken heen,
Maar 't licht dat ík u wees verdween;
En zonder liefs ben 'k nooit, geen nood,
Want liefs doen is poëten-roem; -
Maar d i t liefs vlood.

Nieuwe Gedichten (1901)

Schrijver: Albert Verwey
Inzender: Redactie, 2 december 2015


Geplaatst in de categorie: moraal

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 536

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)