Op de kerkhove.
Speel, kinderen, huppel lustig ende blij
Over der doden sode,
U lachet dat jonge jaargetij,
Mi sietet ter nauwer node.
Speel, kinderen, laat u niet storen die vreugd,
Huppel ende dans maar wakker,
U groeit ende bloeit die lieve jeugd
Tot op de godesakker.
Sijt gi later eens moedegespeeld,
Hebt gi genoeg der lusten,
Dan komt een engel, die u kust ende streelt,
Ende u nopet te rusten.
Ende ligt gi dan koeltjens toegedekt
Neven de wandelstave,
Dan rijst gi laat, laat opgewekt
Uut uwe stille grave.
Verspreide en nagelaten gedichten (1869)
Schrijver: Johan Michiel DautzenbergInzender: Redactie, 21 februari 2016
Geplaatst in de categorie: overlijden