inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1868 - 1947

poëzie (nr. 2.937):

TEN AANVANG.

De lucht was vol van zilverglansen,
Vol rode tulpen 't groenend gras;
De aloude dom liet vrolijk dansen
Zijn klokken, daar 't de Meimaand was.

En waar ik ieder blad zag groenen,
Ontbloeid der bloemen blij gezicht,
En later achter de plantsoenen
Met elke dag het avondlicht;

De stad met feestlijke geluiden,
De vogels in de' ontloken boom,
Doortoog, als in het wit der bruiden,
Mijn ziel haar schoonste levensdroom.

En drinkend met de zaal'ge zinnen
Des levens reinste en hoogste vreugd,
Trad ik het schone leven binnen:
Het werelds paradijs der jeugd.

Schrijver: Frans Bastiaanse
Inzender: Redactie, 31 mei 2016


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 413

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)