inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1891 - 1959

poëzie (nr. 3.046):

Droom van de witte akelei

Zij kwam en wandelde met mij
En knielde aan een beek en zei
Dit is de witte akelei.

Zij streelde het licht sidder-gras,
En zeide dit is Gods gewas
Dat boven mijn hoofd zingend was.

Zij zei, onder dit gras-geruis
Ligt nog haar vergeten huis
Het wit geraamte van een muis.

Zij zei, hoe hoog hier bomen staan
Eens is het daarmee ook gedaan,
Dan kunnen wij weer samengaan.

Ik vroeg: gij zijt toch dood, en dan,
Waar krijgt gij dit nieuwe leven van?
Zij zei, ’t is maar voor kort, mijn man.

Alleen voor u, en maar voor even,
Dat er in verzen staat geschreven
hoe stil de doden verder leven.

Schrijver: J.W.F. Werumeus Buning
Inzender: Redactie, 17 december 2016


Geplaatst in de categorie: tijd

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 584

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
cirkel der natuur
Datum:
17 december 2016
Verbeeldende gedachten
zo mooi

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)