inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1808 - 1870

poëzie (nr. 3.052):

Gedachten bij het graf van A.C.W. Staring.

Met diep ontroerd gemoed
Wijde ik uw graf mijn groet,
Te vroeg ontslapen zanger!
Gij, Staring! de aarde ontrukt...
Waar is de plaatsvervanger,
Die uwe voetstap drukt?

Treur, achtbre Wildenborch!
Uw bloei was al zijn zorg;
Hij gaf u vreugd en leven; -
Uw heldre zon zeeg neer;
't Is somber in uw dreven...
Uw landheer is niet meer!

De trots van Gelderland,
Wie braafheid en verstand
Met schone glans mocht sieren, -
Zijn levensdraad brak af;
Schonk hem de kunst laurieren,
Nu weeklaagt ze op zijn graf.

Nu zwijgt zijn citertoon,
Zo krachtig, kunstig, schoon,
En Febus priesterscharen
Staan in het kunstenkoor
De lievling na te staren,
Die het te vroeg verloor.

Weer heeft het vaderland
Een kostbre diamant
Uit de achtbre kroon verloren!
En gade en minnend kroost
Staan, bij der dichtren koren,
Weemoedig, zonder troost!

Maar, welk een treffend woord
Lokt mij naar 'skerkhofs poort
En schenkt de geest bedaring:
‘Uit nacht rijst morgenrood,’
Het was uw spreuk, o Staring!
‘Het leven uit den dood.’


Zie ook: https://mijngelderlandmed...ge.net/files/20_Staring_MG.pdf

Schrijver: Lieuwe Schipper
Inzender: Redactie, 26 december 2016


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 374

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)