inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1884 - 1965

poëzie (nr. 4.645):

De eenzame

Een grijze middag in 't begin van mei,
een klein café 'Au Voyageur' geheten,
in wolken rook rijdt soms een trein voorbij…
Wat doe ik hier? De hemel mag het weten.

Van de oude dromen, die ik dacht vergeten,
voel ik de vleugelslag opeens nabij;
reeds deze morgen wist ik mij bezeten,
is het lente, of ligt de schuld bij mij?

Sedert de tijd dat 'k lezen kan en schrijven
kon ik nooit rustig in een kamer blijven.
Nu ben 'k alleen maar thuis in de natuur

of in een koffiehuis. Ik kan niet leven
met vaders, moeder, zusters, nichten, neven,
soms met een vriend, en voor een enkel uur.

Schrijver: Jan van Nijlen
Inzender: Redactie, 16 juni 2022


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 83 stemmen aantal keer bekeken 24.507

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)