inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1863-1919

poëzie (nr. 177):

Wie ooit in zee zwom, en over hem goot

Wie ooit in zee zwom, en over hem goot
Een storm ontzetting; en de golven slaan
Over hem; maar hij - hij wil niet vergaan:
In hem stormt 't leven, en hij wil niet dood;

En met zijn armen mokert hij de oceaan,
En met zijn benen trapt hij weg de dood.
Hij voelt zich zelf voor 't eerst in 't leven groot;
Zij beide, klein, laten hem levend gaan.

Weet iemand, welke kracht ligt in verdriet,
Zo, dat hìj voor het eerst zijn wezen zag,
Die in tricot op 't koord danste al zo lang?

Wie zinken zal in leed, hem redden niet
Tricot en koord: uit 't donker naar de dag
Trok ik de aëroplaan. En 'k was niet bang.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- -
Sonnet V in de cyclus 'In de Hoogte'

Brahman I, p. 111(1919)

Schrijver: J.A. dèr Mouw
Inzender: JM, 6 februari 2003


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 1.789

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)