inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1868 - 1922

poëzie (nr. 3.814):

Ik kan niet anders...

Ik kan niet anders dan mijzelf belijden,
Wanneer ik spreek, spreek ik mijzelve uit,
Dan zoek ik soms, zo heimlijk mijn verblijden
En smart te zingen, dat de oningewijden
Niets horen dan een lieflijk geluid...
Ik kan niet anders dan mijzelf belijden,
Ik spreek mijzelf in al mijn liederen uit.

Ik zou wel graag van andre dingen spreken,
Maar, wat ik schep, het is mijn eigen beeld,
En, tracht ik me ook al spelend te versteken
In vreemd gewaad - in lach, in taal, in teken
Verraadt zich, wat ik heimlijk had verheeld...
Ik kan alleen maar van mijzelve spreken,
Al wat ik schep, het is mijn eigen beeld.

Ik kan niet anders dan mijzelf verkonden,
Ik vind mijzelve altijd en overal;
In elk mysterie, dat ik wil doorgronden, -
Ook in mijn God - heb ik mijzelf gevonden,
Wie, die mij van mijzelf verlossen zal? ...
Ik kan niet anders dan mijzelf verkonden,
Ik vind mijzelve steeds en overal.

Schrijver: Jacqueline van der Waals
Inzender: Redactie, 7 februari 2020


Geplaatst in de categorie: vrijheid

3.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 3.454

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)