Poëzie

1884 - 1965

poëzie (nr. 199):

Heloise en abelard

Alles had ons moeten scheiden,
alles bracht ons tot elkaar;
van een grondeloos verblijden
werd de najaarshemel klaar.

Nooit in 't bitterste uur van lijden
vroeg het hunkrend hart: tot waar?
Alles had ons moeten scheiden,
alles bracht ons tot elkaar.

Liefde die geknecht moet strijden
wordt eens luide en openbaar;
eens dekt ons dezelfde baar
die voor eeuwig zal bevrijden.

Alles had ons moeten scheiden...

Schrijver: Jan Van Nijlen
Inzender: kgbn, 14 maart 2003

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: liefde

voorbestemdheid

2.0 met 165 stemmen

33.132

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Anne
Datum:: 5 februari 2004
Email:: Ik vind het echt goed dat hij dit gedicht heeft gemaakt. Want het heeft mij erg geholpen, zowel door de inhoud als doordat ik zo'n gedicht nodig had voor school ;) Ik vind ook dat het erg mooi is!!

Naam:: anjesk
Datum:: 25 maart 2003
Email:: njeska_dammerhotmil.com; ik vind het een mooi gedicht.
ik ben blij dat hij dit heeft gemaakt.

Naam:: Susanne
Datum:: 15 maart 2003
Email:: sknapenhotmail.com; Mooi verzonnen, zit inhoud in,
maar ik vind het wat oppervlakkig: de diepgang mis ik.
Het staat mooi geschreven maar ik mis iets. Succes!

Geef je reactie op deze inzending: