TWEE HORSEN
Ze stappen, hun bellen al klinken,
de vrome twee horsen te gaar;
ze zwoegen, ze zweten; en blinken
doet 't blonde gelijm van hun haar.
Ze stappen, ze stenen, ze stijven
de stringen; en 't ronde gareel,
het spant op hun spannende lijven:
de voerman beweegt ze aan een zeel.
De wagen komt achter. De rossen,
gelaten in 't lastig geluid
der schokkende, bokkende bossen,
gaan, stille en gestadig, vooruit.
Geen zwepe en behoort er te zinken,
geen snoer en genaakt er één haar;
zo stappen, hun bellen al klinken,
de vrome twee horsen, te gaâr.
Rijmsnoer 28-01-1897
Schrijver: Guido GezelleInzender: Lau Kanen, 7 juli 2003
Geplaatst in de categorie: dieren