't Is lang geleden (5)

Vaak wou 'k een Jood zijn, om de Zaterdag:
Dan hadden we een dicté, en dan mocht Koos
Niet schrijven, en keek rond; en na een poos
Zei meester: 'Koos mag weggaan!' En ik zag,

Afgunstig, hoe hij met pedante lach
Heel langzaam wegging. Eens zei iemand, boos,
Omdat 't mooi weer was: 'Jood!' Dat vond ik voos:
'Jood!' - 'Paap!' te schelden, is iets, dat niet mag.

Het goud horloge, ja, dat was voor mij:
Hij had het zelf beloofd. Dat was gemeen.

Maar toen hij 't hoorde, keek hij niet meer blij,
En kreeg een kleur, en sloop stilletjes heen.

En 'k schaamde me, dat 'k geen Jood was als hij:
Dan hoefde hij niet zo weg te gaan; alleen.

Nagelaten Gedichten(1919)

Biografie van deze schrijver

tijd

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 4 stemmen 761