inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1863-1919

poëzie (nr. 297):

't Is lang geleden (10)

Dan las ik weer van 't lel'ke, jonge eendje:
Eerst zwom hij blij door 't groene licht op 't water,
Toen joegen ze hem weg met kwaad gesnater,
En gooide een jongen naar hem met een steentje;

Toen plaste hij rond met één bevroren beentje
'S nachts in een kolk; en toen ontmoette hij, later,
Bij de oue vrouw, die deft'ge, wijze kater.
En dan die kip, met 't afgebrande teentje!

En stilletjes werd 't kleine eendje groot;
En vloog eens in een meer. Daar kwamen aan

Drie zwanen; en hij zei: 'Pik me maar dood !'
En keek in 't water; en hij zag een zwaan.

En 'k had altijd, wanneer ik 't sprookje las,
Een vreemd gevoel, dat 'k zelf zo'n zwaantje was.

Nagelaten Gedichten(1919)

Schrijver: J.A. dèr Mouw
Inzender: V.K., 6 augustus 2003


Geplaatst in de categorie: tijd

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 687

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)