Poëzie

1863-1919

poëzie (nr. 4.279):

Grottenpaleis van nachtlijke Sibulle

Grottenpaleis van nachtlijke Sibulle
Stond zwart voor 't oosten; fakkelvlammen deden
Flikk'ringen vliegen langs scherpkant'ge treden
Van trap in plots'ling blauwe vestibule.

En zichtbaar achter transparante tule,
Die van 't terras fosferde naar beneden,
Wezenloos, groenig wit kwam aangegleden
De maan, bewusteloze somnambule;

En stond te luist'ren naar de sterrebeelden.
En machten, waaiend uit de nacht, verdeelden
De sluier om de ekstatisch witte wang:

En 't rolde uit honderd poorten over de aarde,
Toen ze aan het wereldleven openbaarde
Haar profetie van wereld-ondergang.