Poëzie

1868 - 1922

poëzie (nr. 354):

Met hun poten in de vaart...

Met hun poten in de vaart
Staan de koeien
en ze loeien
En ze zwaaien met hun staart
En ze slurpen met hun mond.
En de varkens, hoe ze wroeten
met hun snoeten
In de vuile moddergrond.
En de eendjes zwemmen in het water
- Falderalderiere! -
Wat gekwek en wat gesnater,
Het zijn zulke drukke dieren!
En de randen
van de landen
Zijn van boterbloemen geel.
Ach, ik zou zo tussenbei'en
Om die bloemen kunnen schreien:
Het zijn er zo heel, heel veel.