Het maantje

De maan loopt door de wolken,
Zo zachtjes en zo snel;
De kindren komen buiten,
"O, knaapje, ziet ge 't wel?"

Toen stak het kleine knaapje
Naar haar zijne armkens uit,
En wou het maantje hebben,
En weende en schreide luid.

"Ik kan het u niet geven:
O, zo ge later, kind,
Ook 't levensheil wou hebben,
Dat men op aard niet vindt,

Denk dan aan 't zilvren maantje,
Dat door de wolken loopt,
En dat hij veel moet lijden,
Die op 't onmooglijk' hoopt."

Gedichten (1870)

Biografie van deze schrijver

maan onmogelijk levensheil

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.4 met 16 stemmen 2.836