inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1860-1932

poëzie (nr. 436):

Alle mooie dingen verminderen

Alle mooie dingen verminderen
En verlaten mij nu -
Mijn lieve zinne-kinderen
Haten mij nu -

De gouden, de grauwe, de blauwe,
Ze gaan, ze gaan allen heen -
Tussen grote mensen-gebouwen
Sta ik alleen -

In de mensen, in de zon-straten
Koel, onbewogen. -
Ik ben heel alleen gelaten
Door mijn ogen.

Mijn ziel is in leven gebleven -
Leeft binnen-in
Transparant ether-leven -
Licht stervensbegin -

Ene, de laatst-gevondene
Kan ik niet verdrijven -
Zijt gij de van God gezondene?
Zo moogt gij blijven. -

Ellen het lied van de smart (1891)

Schrijver: Frederik van Eeden
Inzender: adm, 27 april 2004


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 3.526

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)