inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1877 - 1924

poëzie (nr. 444):

Lichte nacht

Ik ben voor de nacht gaan staan
Met mijn lijf vol zonden -
Mijn rode hoofd hing gebonden
In de stralen der maan.

De oneindige hemel geleek
In zijn diepe beminde
Stilte een spiegel - waarin de
Eeuwigheid keek.

Als een kille zee van wijn
Dreef de hemel met stille
Golven - ik wilde mijn lippen optillen
Om te drinken en rein te zijn.

Als een dankbaar dier, zo vroom,
Heb ik van de nacht gedronken -
Toen ben ik nedergezonken
Als een blad van een boom.

Over mijn volgezuchte bed
Heeft de maan geschenen -
Haar glimlach ging over mij henen
Als een gebed - als een gebed!

zwervers verzen(1904)

Schrijver: C.S. Adama van Scheltema
Inzender: adm, 1 mei 2004


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.178

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)