Kindje

Op de peul mijns herten
rust uw hoofdeke van goud...
't Is of ik uw frêle zielke
tussen bei mijn handen houd:

Lijk albasten bloeme
licht uw teer gezichteke
en uit elk' azuren kijker
blikt een blauw gedichteke...

Kon ik vatten, kindje,
van die dichtjes ritme en rijm;
mocht ik, van uw broze wereld,
raden het subtiel geheim.

'k Durf u haast niet kussen...
- Raakt men witte bloemen aan? -
Schendt men dan de sneeuw-gedachtjes
die er door uw kopke gaan?

Straks, als ge zult sluimren,
kind dat ik zo geerne zie,
dàn misschien zal ik u zoenen,
lijk men kust een relikwie

------------

* peluw

Biografie van deze schrijver

relikwie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 2.205