inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1877 - 1924

poëzie (nr. 513):

Angst

Het avondlicht vergaat en glijdt
Van mijne blinde vensterruit -
Nu nadert al de nacht en breidt
Zijn duister over mij uit.

Zijn zoele adem lekt mijn hand
Als een stervend zwaarmoedig beest,
Hij lekt mijn nevelig verstand -
Het is geweest - geweest!

't Is of over mijn handen en
Mijn lege hersenen en aan
Mijn weke hart twee vleugelen
Langzaam te zamen slaan!

Schrijver: C.S. Adama van Scheltema
Inzender: F.S., 27 augustus 2004


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 3.672

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)