Poëzie

1819 - 1889

poëzie (nr. 523):

Hondenmijmering

Dan – wie is hij, die ginds, van elk vergeten,
In mijmering verloren, neergezeten,
De stilte smaakt der zwijgende natuur?

Ten Kate

Sakkerloot! hoe jeukt mijn maag!
In geen zes kwartier gegeten.
Schrale tijden. Vlooienbeten.
Kwade jongens. Beestenplaag.
Altijd vasten. Duivels mager.
Menschenvriendschap. Fricassé.
Benen. Longen. Jan de slager.
Morgen hal-dag : vrij entrée.
Jachttijd : dikke Dries de jager. . . .
Kwispelstaart ik wel gedwee?
Blaffen. Bijten. Knorren. Knagen.
Smachtverlangen. Minneplagen.
Bruine Fanny, gele Mop!
Zeven weken: hondendagen:
Houten hok en halsbandstrop.
Hitte. Dolheid. Watersloot. . . .
Diender . . . als een pier zo dood!