inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1896 - 1933

poëzie (nr. 602):

Wintergepeinzen

Dat ook ons hart rusten kon
lijk 's winters velden doen,
die liggen daar onder Gods hemel wijd
de waarde te vieren
van eenzaamheid.

Ze weten heimelijk meer dan wij
die trappen over hun wijs gezicht;
ze weten: in voren van diep geduld
wordt het mirakel
van 't zaad vervuld.

Wij mensen met ons gulzig hart,
wat is er aan ons te doen?
Wij persen uit alle getijen 't genot,
wij werden niet waardig
de zoom'ren van God.

Dat ook ons hart rusten kon
lijk 's winters de velden doen.
Wij zouden verstild, voor 't wonder bereid
de liefde erkennen
als God nader schrijdt.

Schrijver: Alice Nahon
Inzender: Sienie, 27 december 2004


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 2.624

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)