inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1878- 1929

poëzie (nr. 630):

Waarom verwijt ge mij

Waarom verwijt ge mij de paden te verlaten
die, van hun eigen blik verlicht, de mensen gaan,
De zee die klotst om haar zelf- en, zonder baak of bate,
weet in haar slappe kom haar eindloosheid te slaan.

Ik heb geen doel, mijn God, dan van uw wil geboden.
De zee slaat aan de maan de maat van alle tijd.
Ik ga geen wegen dan, misschien, de weg der doden.
En 't is de weg der eeuwigheid..

verzamelde gedichten

Schrijver: Karel van de Woestijne
Inzender: adm, 14 februari 2005


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 2.292

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)