Waarom verwijt ge mij
Waarom verwijt ge mij de paden te verlaten
die, van hun eigen blik verlicht, de mensen gaan,
De zee die klotst om haar zelf- en, zonder baak of bate,
weet in haar slappe kom haar eindloosheid te slaan.
Ik heb geen doel, mijn God, dan van uw wil geboden.
De zee slaat aan de maan de maat van alle tijd.
Ik ga geen wegen dan, misschien, de weg der doden.
En 't is de weg der eeuwigheid..
verzamelde gedichten
Schrijver: Karel van de WoestijneInzender: adm, 14 februari 2005
Geplaatst in de categorie: emoties