Poëzie

1585-1618

poëzie (nr. 629):

Liedeken (Dick heb ick mijn lief ghebeden)

Op de Wijs: Laetstmael met also blyden sinnen.

Dick* heb ick mijn Lief ghebeden,
Menighmael om trou ghevraeght,
Maer zij stelt my niet te vreden,
Dus het God moet zijn gheclaeght.
Ick heb haer veel deught* ghedaen,
Maer zy en wilt niet verstaen;
Met haer loop ick achter straten
Singhen, springhen, lacchen, praten;
’s Avonts by die Mane-schijn
Ist een vreught by haer te zijn.

Zy laet my al vast verlanghen
En zy wil niet zijn ghetrout;
Als een dief die noo* sou hanghen
Zy een achterdeur ophout*.
Wat ick haer vermaen of preeck,
Zy hout al haer oude streeck.
’t Valt verdriet* soo langh te vryen,
Sonder yet meer te bedyen*,
Och, hoe dick heb ick gheseyt:
Doot, hoe quelt my deze Meyt.

Vroom* heb ick voor haer ghevochten
Bey* mijn scheenen schier aen tween*;
Die te voren weynich dochten
Hebben nu al blauwe ste’en*.
Ist niet tijdt dat zy eens seyt:
Nu ben ick tot trou bereyt?
Maer sint velten magh haer halen,
Laet sy my noch echter dralen,
Ick meen zy sou wel beter coop
Gheven*, tooch ick opter loop*.

Mijn dunckt, ick wil haer begheven*,
Die my dus hout opter tuyl*.
Soud’ ick soo mijn jonghe leven
Gaen verslyten, arme uyl?
Ick sal segghen openbaer,
’t Sou wel dueren seven jaer.
Meijsken, ick wilder niet meer af praten,
Wilt ghy my niet, ghy meught* my haten:
Hay, die Werelt is so wijt,
Misselijck* wie my noch verblijt.

*dick = dikwijls
*deught = genoegen, plezier
*noo = node, niet graag
*ophout = open houdt
*'t valt verdriet = het doet verdriet
*bedyen = succes hebben
*vroom = dapper
*bey = allebei
*aan tween = in tweeën, kapot
*ste'en = steden, plekken
*coop gheven = toehappen
*tooch ick opter loop = als ik op de loop ging
*begheven = opgeven
*opter tuyl = aan het lijntje
*meught = mag, kunt
*misselyck: 't is misselijk = je weet nooit