inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1896-1928

poëzie (nr. 680):

Nieuwe weg

Nu is ook, als een laatste Mohikaan,
M'n laatste vriend verder gegaan.
Zo stierf die schone, schitterende schaar,-
Over de stad glimden d'elektrieke globen klaar,
Spijts mist rondom de klaarte hing,
Toen m'n vriend henen ging.-

Grijs was de gestorven straat,
Waar stierf ons vriendschap, midden mist;
Maar zijn afscheidstap klonk laat
Nog in mijn hart, zo'n klare klank.

Heel fris was het in mij, wijl wij beiden
Beter elkaar begrepen dan in dwaze illuzietijden.
Hij was een heel goed vriend en ons vriendschap was groot,
Daarom hou ik nog heel veel van hem, al is hij dood.

Wie beter weet,
Hij gaat, zonder leed,
Een nieuwe weg, al laat
Hij, naast d' ouderlike haard,
Veel dat hem lief was.

Mijn vriend en ik, wij hebben beiden
Een weg genomen, gans verscheiden.

Verzen voor de prinses van ji-ji(1915)

Schrijver: Paul van Ostaijen
Inzender: adm, 13 mei 2005


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 3.776

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)