inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1856 - 1936

poëzie (nr. 693):

Mijn God is enkel gloed en donkerheid

Mijn God is enkel gloed en donkerheid,
Schoon om te zien, - een wonder te verstaan; -
Daar is niet één als Hij, - doch 'k zie u aan,
En waan dat gij Hem-zelf zijt.

En dus heb ik mijn ziel u toegewijd,
Opdat ze in uw gloed mocht vergaan;
En stil verteren, zonder klacht, voldaan
Met zulk een liefde en zulk een éénigheid.

Zoals twee vlammen spelen in de nacht,
En nijgen naar elkaar met bleker gloor,
En trillen sneller in elkanders gloed, -

Tot bei opvlammend in de lucht, in 't zoet
Verenen beven, - dan, de nanacht door,
Brandt één grote vlam, in kalme pracht.

Van de liefde die vriendschap heet(1885)

Schrijver: Albert Verwey
Inzender: adm, 7 juni 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 2.239

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)