inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1873 - 1944

poëzie (nr. 707):

Eenzaam in duister

Eenzaam in duister, sta ik en luister
regen op straat -
de dikke droppen, die rusteloos kloppen,
zijn aan de praat.

Zij vallen en springen omhoog en hun zingen,
melodisch en zacht,
is vreugd om te horen in dromen verloren
in windstille nacht.

Heel de omtrek is donker, geen sterrengeflonker
blinkt hoog in de lucht,
maar 'k hoor onder 't dolen muziek van violen
in 't regengerucht.

Schrijver: Joannes Reddingius
Inzender: JM, 26 juni 2005


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 2.266

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Olivia Geraerts
Datum:
16 augustus 2005
Email:
julien.de.meyerskynet.be
Na lang zoeken heb ik eindelijk het gedicht gevonden waarvan de eerste regels reeds vanmijn schooltijd door mijn hoofd spelen. (Dit is zeker 40 jaar geleden). Ik had dit ooit op de lagere school geleerd en wist niet van wie het was. Toch ben ik blijven zoeken en... eureka.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)