Eenzaam in duister
Eenzaam in duister, sta ik en luister
regen op straat -
de dikke droppen, die rusteloos kloppen,
zijn aan de praat.
Zij vallen en springen omhoog en hun zingen,
melodisch en zacht,
is vreugd om te horen in dromen verloren
in windstille nacht.
Heel de omtrek is donker, geen sterrengeflonker
blinkt hoog in de lucht,
maar 'k hoor onder 't dolen muziek van violen
in 't regengerucht.
Inzender: JM, 26 juni 2005
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid