DODE LIEFDE
Laat nu de doodsklok voor mijn Liefde luiden!
Vlecht in haar lokken leliewitte rozen,
Hecht aan haar boezem bloemen wélgekozen,
Die weelde en leven, dood en rouw beduiden.
Laat in haar hand de levensappel blozen,
Strooi om haar peluw koele balsemkruiden,
Geef háár de sluier en de dos der bruiden,
Hul míj in 't zwart, de kleur der vreugdelozen.
Laat mij nog eens die marm'ren lippen kussen!
De priesters preev'len en de kaarsen branden...
't Is me of die kus mijn ziel in tweeën kliefde.
O trouwe vriend, tracht niet mijn smart te sussen.
Leg op mijn hoofd uw zegenende handen
En laat mij wenen om mijn dode Liefde!
Inzender: JM, 30 juni 2005
Geplaatst in de categorie: afscheid