inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1856 - 1936

poëzie (nr. 740):

Naar alle zijden ligt nu als een tuin

Naar alle zijden ligt nu als een tuin
Dit Holland met zijn bloemenvolle gronden,
Terwijl de heuvels lijdzaam langs hen blonden,
Hoeven-doorhoekt, van 't zilverzande duin.

En daar de wind me omspeelt op blinke-kruin
Zie 'k dorpen voor me en meen de stad gevonden,
En voel de zee me omgaande al 't land omronden,
En hoor de brekers storten steil en schuin.

En eindloos hoog welft zich de nieuwe hemel,
Die elk jaar komt met voorjaarszang en -kleur,
En spel van zon en damp en wolkgewemel.

En altijd weer troon boven 't oud gebeur,
In nieuw verrukt zijn, op mijn hoge schemel*,
Ik, dichter, die mijn land het schoonst land keur.

-------------------------------------------------

*schemel: bankje, stoeltje zonder leuning

dagen en daden(1901)

Schrijver: Albert Verwey
Inzender: adm, 24 augustus 2005


Geplaatst in de categorie: woonoord

2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.850

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)