inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1868 - 1922

poëzie (nr. 744):

Gethsemane*

Jezus, de laatste der nachten,
Ging naar de hof der olijven,
Liet zijn discipelen blijven
Buiten de duistere gaard;
Toen koos Hij drie uit hun midden,
Met Hem te waken, te bidden,
Maar door het bidden en wachten
Werden hun ogen bezwaard.

Kon dan niet één met Hem waken ?
Eén in die smartelijke uren
Met Hem de droefheid verduren
Van Zijn verwerping, Zijn smaad ?
Moest Hij, die zwartste der nachten,
Eenzaam de kruisdood verwachten,
Eenzaam de bitterheid smaken
Van de triomf van het kwaad?

'k Wil bij Uw droefheid verwijlen,
In Uwe smarten verzinken,
Gij, die de beker moest drinken,
Die de verzoening ons bracht,
Wie zal de angsten doorgronden
Van deze nachtelijke stonden ?
Wie zal de duisternis peilen
Van deze duistere nacht ?

------------------------------------------------

Gethsemane: tuin ten oosten van Jeruzalem, aan de westhelling van de Olijfberg, waar Jezus volgens de traditie de doodsstrijd doorstond

Gebroken kleuren

Schrijver: Jacqueline van der Waals
Inzender: adm, 2 september 2005


Geplaatst in de categorie: religie

3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 4.034

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)