inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1862 - 1920

poëzie (nr. 759):

Hannibal

Daar op de ruwe kant der Alpen, als een slang
in pijnlijk zwoegen opwaarts kronklend, wild omstoven
door sneeuwjacht, klimt langs steile rotsen, diepe kloven
het heir* van Hannibal reeds uren, uren lang.

En ijslijk wordt de kamp en eindloos schijnt het sloven
en wroeten. Wanhoop grijpt hen aan. Wijl rang aan rang
bezwijken, huilt de wind de sombre dodenzang,
en 't oproer zwelt en 't leger staakt de tocht naar boven.

Vol spijt aanschouwt de held die laffe muiterij,
die 't reuzenwerk vernielt, zo na bij 't doel gekomen.
Hij spreekt! Wat diepe toon van sombre razernij!

De ontgloeide scharen rukken de bergen over, stromen
Itaalje in. Haar strijdzang dreunt als 't stormgetij...
Ginds, aan de Tiber, beeft het nooit verwonnen Rome.

---------------------------------------------------
heir - leger

Schrijver: Prosper van Langendonck
Inzender: P.T., 26 september 2005


Geplaatst in de categorie: oorlog

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 2.606

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)