Poëzie

1856 - 1880

poëzie (nr. 3.945):

WAARHEID

Ter Waarheid streeft mijn twijfelend gedacht,
ter Waarheid streeft mijn rusteloze ziel,
ter Waarheid wille ik steeds met al mijn krachten,
ter Waarheid, bron van balsemende vrede.

Zo leef dan, Jongeling, en onweerstaanbaar
vervoere u Drift tot levenswerkzaamheid,
door lenteweder, zomergloed en winterstorm,
door zonnewonne, maneschijn en duisternisse,
ter rusteloze werkzaamheid. Maar steeds
beheerse Waarheid, in het vroedend voorhoofd
gerust en kalm gedregen, Drift en Daad.

Zo zing dan, Jongling, daar gij jongling zijt,
en, wijl rondom u woelt de bonte wereld,
sta recht in 't midden met wijd open oog,
aanhoor wat elke wind u medebrengt,
en dicht, weerspieglend en weerklingend.
Geen standbeeld, neen, vervrozen koud en stom!
Gedeund wen u beschijnt de rode morgen;
gezucht wanneer de wind voorbij u zucht,
gelijk die harpen in de avondwind
die met der bomen lied hun klachte paren.

En storremt zee en hemel rondom u,
zing mee. En woedt rond u de wilde slag,
kamp mede en sla de bardit in de wind.
En jaagt u Drift, zijn woord is 't klingend lied:
gezongen wen uw ziel aan 't wagen gaat,
gelijk de zee wen 't in haar gronden ziedt.
Begeestre 't lied de werkzaamheid uws levens;
ja, zing en dicht, van wonne en wee en woede,
van liefde en haat; ja zing en dicht -- maar steeds
beheerse Waarheid, in het vroedend voorhoofd
gerust en kalm gedregen, Dicht en Zang.

Geen valse zuchten en geen valse tranen,
geen mom op 't aangezicht des noordse Zangers,
geen nietig speeltuig van uw ziel gemaakt
dat lacht of jankt naar men de wrange draait;
maar, lijk gij 't leven in u leven voelt
en rond u, dwing het in uw lied te leven,
o Zanger, echt en trouw gelijk een kind.

----------------------------------------
----------------------------------------
bardit - wapenschreeuw
wonne - geluk