Poëzie

1869 - 1942

poëzie (nr. 812):

Eens danste ik in een Csárda

Aan Sebestyén

Eens danste ik in een Csárda,
Op de Puszta te Hortobágy.

De muziek klonk wild, mijn hartstocht steeg
In de Csárda op de Puszta te Hortobágy.

De glazen rinkelden, wijn en passie maakten mij dronken
In de Csárda op de Puszta te Hortobágy.

En o, wel duizend liedjes klonken
In de Csárda op de Puszta te Hortobágy.

Nu zit ik hier en droom
Van de Puszta te Hortobágy.

En telkens welt in mij op het schone,
Van de Puszta te Hortobágy.

In een Fata Morgana zweeft mijn gedachte
Naar U, mijn Puszta te Hortobágy.

En naar de lieve Csárda waarin ik danste en lachte
Op de Puszta te Hortobágy.