inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1878- 1929

poëzie (nr. 3.643):

'k Zit met mijn lamme benen

'k Zit met mijn lamme benen
in de asse van een stervend vuur.
Ik bid; mijn vrienden wenen;
en 't hangt mijn keel uit op den duur.
Zal ik mij dan vervelen
met langer Job te spelen?
De schoonste lol, de liefste lol
maakt op den einde dol.

De schapen moet men scheren
en de ezels moet men slaan, ja slaan.
Zo wil 'k, in alle zere,
mijn lamme benen gaarne braên.
Mits 'k u dan maar en geve
het zout van dit mijn leven,
en van mijn wrokkig offer, God,
niet worde te eigen spot.

God aan Zee

Schrijver: Karel van de Woestijne
Inzender: Redactie, 2 augustus 2019


Geplaatst in de categorie: vrijheid

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 2.261

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)