Avondzang

Het zuidenwindje suist door zwarte twijgen,
En kust het slapend dons der zangers teder, -
De zilvren bomen wiegen heen en weder,
En doen hun schaduw met hen mede nijgen, -

Een stille zwoelte komt uit de akkers stijgen
Een koele stilte daalt op donzen veder, -
De zilvren nacht-zon sprenkelt dromen neder,
En lacht van liefde in eeuwig-lachend zwijgen:

Mathilde, sluimer! Zomernacht doet dromen,
En zomerdromen zijn van manestralen.
En manestralen zijn als liefdestromen:

De liefde doen zij uit de hemel dalen,
En dalen in de ziel, die zij vervromen:
Is liefde dwaling, kan men zoeter dwalen...?

Mathilde (XXIV)

Biografie van deze schrijver

Mathilde avondzang dwalen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 10 stemmen 2.281