inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1830-1899

poëzie (nr. 5):

HET SCHRIJVERKE

(gyrinus natans)


O krinklende winklende waterding
met 't zwarte kabotseken aan,
wat zien ik toch geren uw kopke flink
al schrijven op 't waterke gaan!
Gij leeft en gij roert en gij loopt zo snel,
al zie 'k u noch arrem noch been;
gij wendt en gij weet uwe weg zo wel,
al zie 'k u geen oge, geen één.
Wat waart, of wat zijt, of wat zult gij zijn?
Verklaar het en zeg het mij, toe!
Wat zijt gij toch, blinkende knopke fijn,
dat nimmer van schrijven zijt moe?
Gij loopt over 't spegelend water klaar,
en 't water niet méér en verroert
dan of het een gladdige windje waar,
dat stille over 't waterke voert.
O Schrijverkes, schrijverkes, zegt mij dan, -
met twintigen zijt gij en meer,
en is er geen een die 't mij zeggen kan: -
Wat schrijft en wat schrijft gij zo zeer?
Gij schrijft, en 't en staat in het water niet,
gij schrijft, en 't is uit en 't is weg;
geen christen en weet er wat dat bediedt:
och, schrijverke, zeg het mij, zeg!
Zijn 't visselkes daar ge van schrijven moet?
Zijn 't kruidekes daar ge van schrijft?
Zijn 't keikes of bladjes of blomkes zoet,
of 't water, waarop dat ge drijft?
Zijn 't vogelkes, kwietlende klachtgepiep,
of is 'et het blauwe gewelf,
dat onder en boven u blinkt, zo diep,
of is het u, schrijverken zelf?
En 't krinklende winklende waterding,
met 't zwarte kapoteken aan,
het stelde en het rechtte zijne oorkes flink,
en 't bleef daar een stondeke staan:
"Wij schrijven," zo sprak het, "al krinklen af
het gene onze Meester, weleer,
ons makend en lerend, te schrijven gaf,
één lesse, niet min nochte meer;
wij schrijven, en kunt gij die lesse toch
niet lezen, en zijt gij zo bot?
Wij schrijven, herschrijven en schrijven nóg,
de heilige Name van God!"

Schrijver: Guido Gezelle
Inzender: X.M., 19 oktober 2001


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 59 stemmen aantal keer bekeken 5.507

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
22 april 2010
Email:
hmessielive.nl
Aandoenlijk, hoe de grote geest van deze dichter zo'n eenvoudig klein diertje met velerlei vragen beziet en in diens snelle bewegingen op het water de grote naam van God ziet, die voor het oog er even is en weer verdwijnt, maar voor eeuwig wordt geschreven.
Naam:
J. E.
Datum:
6 januari 2004
Email:
Gezelle, een man naar mijn hart
hoe hij zijne woorden vindt,
enne de gewone dinges bemint,
hij zou een standbeeld mogen krijgen voor mijne part.
Het is een fantastische dichter en gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)