Poëzie

1819 - 1889

poëzie (nr. 3.748):

Nieuwerwetse manier van dichten

Een klinkdicht, ja! dat wil ik eens proberen…
Het is een sjouw, zo viermaal ’t zelfde rijm!
En dat nog wel op dat ellendige IJM;
Maar ‘k heb de tijd, en ‘k wil en zal het leren.

Dat is één couplet! Het zal wel reüsseren.
Maar kieze ik nu, eer ik soms verder lijm,
Een onderwerp…Tsa Muzen! ik bezwijm,
En weet niet waar ik ’t eerste mij zal keren!

Een rijkdom van gedachten lacht mij aan.
Wie voegt het meest de hulde mijner noten:
De ROOS? de HERFST? MARIA of de MAAN?

Een min begaafde had al lang besloten.
’t Wordt toch hoog tijd, zo ’t ergens wil op slaan…
Neen, ’t hoeft niet meer: ’t ding staat al op zijn poten!